*Note this poem is in Tandaganon
“Gahanap pa gihapon ako sa iya
Sa kalasangan
Sa kapatagan
Ngadto sa langit
Tapad sa tumoy nan kalibutan
Sa mga kabatohan
Ug mga bulalakaw
Gahuna-huna ako
Kung hain na kaha siya kuman
Wara pa gihapon ako kasayod
Sa iya ngan
Pila ka mga panahon ang minlabay
Pero hibawo ako na yaon da siya
Mabati-an ko ang iya mga hunghung
Sa mga kapun-an ug mga suba
Mabati nako ang iya ginhawa
Sa baho nan mga buwak
Sa kadugay sa mga katuigan
Yaanad ako mabuhi
Na wara
Makita ko da siya pagbalik
Sa pagbuswak nan kalasangan
Sa hilak sa mga mananap
Ug mangayo
Nan iya kapasayloan”
=————————-=
“I still look for her
In the forests
In empty fields
Through the sky
Beside the horizon
On barren rocks
And falling stars
I wonder where
She could be now
I still don’t know
Her name
Time has passed
But I know she is there
I can hear her whisper
In the trees and the rivers
I can feel her breath
In the scent of flowers
For these long years
I have learned to live
Without
I will see her again
In the bloom of the forest
In the cries of beasts
And ask
For her forgiveness”
=————————————=
*Tandaganon (also called Tinandag, Naturalis, Tagon-on) is a closely related variety of Surigaonon spoken in the central Surigao del Sur municipalities of Tandag City, San Miguel, Tago, Bayabas, Cagwait, Marihatag, San Agustin, and most of Lianga. It can be classified as a separate language or alternatively as a southern variety of Surigaonon. There are about 100,000 speakers.
Written by Karl Gaverza
Tandaganon Translation by Mark Anthony Ramos
Copyright © Karl Gaverza
Translation Copyright © Mark Anthony Ramos
Inspired by the Idlivun description in Philippine Folk Literature:The Epics. Eugenio. 2001.
Idlivun Illustration by Florence Alcantara
IG: https://www.instagram.com/cozdeam/
